Uszyj biznes w Łodzi 2023

RYNEK MAGAZYNOWY W POLSCE CENTRALNEJ ŁÓDŹ JAKO MODELOWE SMART CITY DLA LOGISTYKI MIEJSKIEJ

jest w stanie dostarczyć przesyłkę „do rąk własnych”. Obecnie testowane są wersje robota, które pozwalają „nadać” przesyłkę (na podobnej zasadzie jak w automatach paczkowych). Średni czas, jaki potrzebny jest Xiao G by rozwieźć wszystkie przesyłki znajdujące się na jego pokładzie to ok. 60 minut. Podobne pojazdy, które mogą poruszać się po drogach publicznych, dostarczają przesyłki zarówno w Chinach dla JD.com, jak i w Japonii dla platformy Rakuten, która chwali się możliwością dostawy już w ciągu 30 minut. Cały proces, od momentu złożenia zamówienia, do pomyślnego odebrania przesyłki ukazuje ciekawy materiał video pod linkiem: https://youtu.be/n8ncNUzILl0. W tyle nie pozostaje oczywiście Amazon, którego pojazd Scout regularnie dostarcza przesyłki klientom w kilku stanach USA. W Polsce dostawę robotem skonstruowanym przez rodzimą firmę Delivery Couple zamówić mogą chociażby klienci sieci cukierni FitCake - https://youtu.be/RJvauPL7PNU. Robot powstawał przez ok. 4 miesiące, jest w dużej mierze autonomiczny, wyposażony w kamerę i GPS, dzięki czemu potrafi szybko reagować na to, co dzieje się na drodze. Jednak w razie nieprzewidzianych okoliczności zdalną kontrolę nad robotem może przejąć pracownik kawiarni, który na bieżąco monitoruje, gdzie ten się znajduje. Naładowanie urządzenia wystarcza na 6-8 godzin. Jego zakres jazdy to ok. 3 km (wkrótce nawet 5 km), które potrafi pokonać w 15 minut. Do tej pory wyprodukowano tylko kilka modeli, choć na początku tego roku firma pozyskała prawie 1,5 mln PLN dofinansowania od kilku funduszy na rozwój i popularyzację projektu. Roboty AGV to nie tylko domena start-up’ów, czy dalekowschodnich gigantów, ale też europejskich graczy. Z początkiem sierpnia firma DPD potwierdziła wdrożenie dostaw robotami autonomicznymi w dziesięciu brytyjskich miastach w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Specjalnie dla tego projektu zostanie otwartych ponad 30 dedykowanych mikrohubów, które będą pełniły rolę magazynu, a także punktu ładowania robotów. Warto wspomnieć też o naszych litewskich sąsiadach, gdzie platforma kurierska LastMile organizuje dostawy trzema robotami po publicznych ulicach Wilna. Tym samym miasto stało się pierwszą europejską stolicą, która wydała takie zezwolenie. Roboty nie poruszają się z prędkością większą niż 25 km/h, dysponują zaawansowanym systemem kamer, a w ciagu trzech miesięcy testów przemierzyły już ponad 2 tys. km. Nie znamy jeszcze wszystkich funkcjonalności mikrohubów. Z pewnością będą one mogły obsługiwać również np. dostawcze drony, choć warto podkreślić, że dostawy z ich użyciem ograniczą się raczej do współpracy laboratoriów i szpitali. Gdybyśmy chcieli dostarczać dronami paczki, w dużych miastach już teraz musiałoby latać po niebie kilkanaście tysięcy takich urządzeń. Microhuby mogą stać się także miejscem zamówień wydruków 3D, pełnić rolę miejsca konsolidacji zwrotów, czy też stanowić dark store, a nawet bazę do podziemnych dostaw (zainteresowanych odsyłamy to projektu Magway, który wyprodukował już specjalne rury i stworzył testowy odcinek to podziemnego transportu o długości 30 km). Inteligentne miasto to miasto wygodne dla ludzi i doskonale zorganizowane pod kątem strategii ostatniej mili. Takim właśnie miastem ma szansę stać się Łódź. Czas pokazuje, że jej ewolucja przenosi nas z poziomu centrów dystrybucycjnych, jako ostatniego magazynowego ogniwa, do rozbudowanej struktury sortowni kurierskiej, magazynów miejskich, a także mikrohubów, które pełnić będą kluczową rolę w logistyce inteligentnego miasta. Potwierdza to niejako tezę, że logistyka 2D przechodzi w trójwymiarową logistykę, a w związku z powyższym coraz ważniejsze są nie tylko sam towar i miejsce jego dostawy, lecz również miejsce jego wysyłki do klienta ostatecznego.

45